Puck overleden.......

 

09-01-2016

 

Vandaag hebben we Puck in moeten laten slapen.

Vanochtend vroeg heb ik hem nog uitgelaten, niets aan de hand, hij heeft lekker gegegeten.

 Ik was is de keuken bezig toen hij naar mij toe kwam strompelen en voor mijn voeten in elkaar zakte. Vanaf dat moment heb ik hem niet meer losgelaten, we hebben de dierenambulance gebeld, en met spoed naar de dierenarts gebracht, Puck had erg veel pijn.

In de ambulance heb ik hem zoveel mogelijk geprobeerd gerust te stellen. Mijn hond die nooit een piep gaf lag kermend van de pijn op de brancard.

Bij die dierenarts kreeg hij eerst pijnmedicatie, toen dit werkte ging de arts zijn reflexen testen. Zowel zijn achterpoten als voorpoten gaven geen reflex. Bij het opstaan zakte hij door zijn poten....

Mijn grote stoere hond was verlamd, had pijn.

In eerste instantie dacht men aan een hernia of bloeding in het ruggemerg. Een moment later werd iets in de hersenen aannemelijker.

Al die tijd heb ik Puck geknuffeld, omdat ik wist dat ik  afscheid moest gaan nemen.

 

Omdat we Puck verdere pijn wilde besparen hebben we hem in laten slapen. Hij is rustig ingeslapen met mij naast zijn zijde. 

 

Lieve Puckie is mis je verschrikkelijk, je was een lieve knuffelsok en het is verschrikkelijk leeg in huis zo zonder jou. Mijn maatje, altijd blij als ik thuiskwam, je grote poten en je lieve snuit. Niet iedereen begreep je, maar voor mij was je perfect.